Przyjąć Chrystusa Zmartwychwstałego
Odpust w parafii św. Marii Magdaleny w Łęcznej był zwieńczeniem wizytacji kanonicznej, przeprowadzonej przez ks. biskupa Adama Baba. Doroczne uroczystości rozpoczęły się Mszą Św. za zmarłych na cmentarzu parafialnym wieczorem 21 lipca. Wielu byłych parafian i gości mogło podziwiać uporządkowany i zrewitalizowany cmentarz (część zabytkowa dzięki dotacji z Polskiego Ładu) i kościół, którego restaurowanie rozpoczęło się jeszcze pod okiem proboszcza-seniora ks. kan. Janusza Rzeźnika. Prace porządkowe, modernizacyjne, remontowe i utrzymanie estetyki zwłaszcza świątyni i Parku Trzeciego Tysiąclecia, trwają do chwili obecnej.
Prezentując duchowe i materialne oblicze parafii ks. proboszcz i dziekan Andrzej Majchrzak, który wraz z wikariuszami ks. Kamilem Pszenniakiem i ks. Tomaszem Skałeckim, przy wsparciu ks. Seniora sprawuje posługę dla wiernych, zaznaczył miejsko-wiejski charakter parafii. Parafia liczy obecnie 5219 osób. Przybywa mieszkańców na terenach podmiejskich, stąd potrzeba miejsc parkingowych dla przyjeżdżających z odległych miejsc.
Satysfakcja i niepokój
Wprawdzie na terenie parafii nie ma szkół ponadpodstawowych, jednak niepokoi fakt, że znaczna część młodzieży z terenu parafii nie uczestniczy w katechezie szkolnej. Jest to związane z ogólną sytuacją katechezy w szkole, co przekłada się na uczestnictwo w niedzielnej i świątecznej Mszy Św. oraz w życiu sakramentalnym.
Charakteryzując życie parafialne ks. Proboszcz przypomniał, że „w ciągu ostatnich 5 lat było 211 chrztów, zmarło 255 osób, zaślubionych par: 73. Jest stała i systematyczna opieka nad chorymi i starszymi, których kapłani odwiedzają w I piątki i I soboty miesiąca oraz w każdej nagłej potrzebie. Dużym wyzwaniem jest praca duszpasterska wśród dzieci i młodzieży: z powodu dużej ilości zajęć dodatkowych, trudno jest zaangażować ich w działalność grup parafialnych. Jest oddział KSM „Źródło”, spora grupa ministrantów, następuje rozwój Oazy młodzieżowej i dziecięcej. Cieszy istnienie Legionu Maryi, Domowego Kościoła, kółek różańcowych”. 10-lecie od reaktywowania w 2015 r. (po prawie 3 wiekach atrofii) obchodziło w dniu odpustu Bractwo Najświętszego Sakramentu.
Wyrazy wdzięczności za współpracę i poświęcony czas ks. Proboszcz skierował pod adresem Rady Duszpastersko-Parafialnej. Dzięki współpracy z parafianami i operatywności ks. Proboszcza wykonano w ostatnich latach: remont starej plebanii (mansjonarii) i domu parafialnego w części dawniej zamieszkiwanej przez siostry, nowe nagłośnienie zewnętrzne; ołtarz polowy, oświetlenie, nagłośnienie i alejki na całym cmentarzu grzebalnym; zakupione zostały maszyny i narzędzia do wielosezonowego utrzymania terenów zielonych; przeprowadzono renowację żyrandoli i kinkietów w kościele, powiększono parking itp.
Planowane jest urządzenie muzeum parafialnego. jest takze konieczna naprawa dzwonów.
Śmierć nie przekreśla miłości
Biskup Adam podkreślił w słowie powitalnym, że najistotniejsza jest wspólnota modlitwy i wiary z żywą obecnością wierzącego ludu, bez którego obiekty sakralne miałyby tylko walor turystyczny i zewnętrzny. Przychodząc do swoich braci, powołanych Apostołów, towarzyszących im wiernych niewiast, wśród których była Maria Magdalena, która została ocalona od zatracenia w grzechu, podniesiona i pociągnięta, Jezus nie zatrzymuje uwagi na Męce, lecz na zbawczym przejściu przez Śmierć i Zmartwychwstaniu. Św. Magdalena „stała się uczennicą idącą za Jezusem; była tam, gdzie wielu zabrakło [pod krzyżem] i podobnie jak Uczniom, zależało jej na więzi z Jezusem. W związku z tym zwycięstwo Jezusa nad śmiercią nie jest tylko Jego prywatną sprawą, potrzebą jakiegoś uznania. Potrzebowali Go ci, którzy Go pokochali, aby doświadczyć, że śmierć tej miłości nie przekreśliła, że ta miłość ma dalej sens. Ale trzeba nam ją odtąd oprzeć na Jezusie Zmartwychwstałym”. Jak Maria Magdalena przejść od fascynacji Jezusem, nawet widokiem ukrzyżowania, do poziomu przyjęcia Go sercem, całym ludzkim wnętrzem. Stąd Jezusowe: „Mario!”
Nie dla rytu i teatru
I odtąd byli tacy, którzy oddali życie, bo byli pewni, że przyszedł do nich z Grobu i że to była rzeczywista prawda. Ten obraz odniósł ks. Biskup do wizerunku „Jezu, ufam Tobie!”, stale eksponowanego w lewym bocznym ołtarzu łęczniańskiej świątyni. Swoim wizerunkiem Jezus zdaje się mówić: „Czy mam rany zadane mi na Krzyżu? Ja wziąłem na siebie wasze boleści, wasz grzech; te rany są z powodu grzechów. Patrzcie na Moje rany, ilekroć będziecie mieć pokusę, że nie jesteście godni relacji ze Mną z powodu swoich grzechów. Istnieje miłość większa niż wasz grzech! Niech te rany przypominają Moje przebaczenie. To nie są dowody winy, lecz znaki Miłosierdzia: jak daleko jest wschód od zachodu, tak Ja odsuwam od was wasze grzechy” – prowadził rozważanie ks. Biskup przypominając, że jesteśmy w kościele z powodu Ofiary Chrystusa, a nie dla wypełnienia obowiązkowego rytu, czy teatralnej poprawności obrzędów.
„Kościół zaczyna się wszędzie tam, gdzie ktoś kto pragnie spotkać Jezusa i innym o tym opowie. Początkowo apostolstwo to było słowo: mówione i słuchane; przekazywanie Dobrej Nowiny. Wszyscy mamy to doświadczenie: rodzice nas kiedyś przyprowadzili do kościoła, wytłumaczyli postawy i zachowanie, pokazali znak krzyża” – mówił ks. Biskup, wskazując na pierwsze ławki zapełnione na Mszy Św. przez dzieci z rodzicami. „Oby nie brakowało tego przekazu z serca do serca. Nie tylko, jak się na Mszy Św. zachować, by nie uchybić tradycji sakramentalnej i zwyczajowi [co jest niezbędne], ale opowiedzenie tym, których się kocha o tym, co przeżywamy w swoim sercu. I jakie to ma przełożenie na moje życie codzienne, gdy >miłość Chrystusa przynagla nas<. I chociaż przychodzi nas 10 czy 30 % na Mszę, to każdy z nas stanowi 100% ucznia Chrystusa, posłanego i przynaglonego przez miłość: >spotykaliśmy Pana i to nam powiedział<... Ubiorę cię, pomogę się wykształcić, nakarmię, ale najważniejsze co mam dla ciebie, to moja wiara. Czy ją wybierzesz? Ja za ciebie tego wyboru nie dokonam, nie zmuszę, bo jesteś wolny w Bogu. Aby opowiedzieć i zaświadczyć o Bogu wobec innych. Jak Maria Magdalena."
Między światowością a sensem
W kolejnej homilii bp Adam Bab przywołał postać bł. Carlo Acutisa, aby wydobyć z jego życiorysu nie chorobę śmiertelną lub siedzenie w internecie, lecz sens życia pomimo tego wszystkiego i troskę o relację z innymi i z Chrystusem, który daje umiejętność życia również w chorobie i demaskuje niemoc światowości, przy której każde cierpienie paraliżuje.
Na Sumie, po której bp Adam przewodniczył procesji eucharystycznej, służba liturgiczna przygotowała uroczystą oprawę. Ks. Biskup skierował do licznie zebranych wiernych refleksję o sensie życia i miłości, która „musi się zmierzyć ze śmiercią. Warto pomyśleć, kogo kocham i jaka jest historia tej miłości – mówił – bo wybieramy ją ze względu na spełnienie i pragnienie sensu życia”.
Grzegorz Jacek Pelica
Parafia św. Marii Magdaleny istniała już w 1350 r. Obecny kościół parafialny konsekrowany został w 1639 r. przez sufragana krakowskiego ks. bp. Tomasza Oborskiego. W zachowanych kryptach (w tym fundatora Adama Kazimierza Noskowskiego) i w rozwiązaniach architektonicznych zachowały się elementy różnych stylów architektonicznych, gdyż świątynia kilkakrotnie ulegała spaleniu. Najbardziej podczas potopu szwedzkiego. W 1761 r. ogień zniszczył prawie całe miasto, a zarazy morowe w 1623 i 1892 - zdziesiątkowała tutejszą ludność. Pożary niszczyły również wnętrze i zabytkowe wyposażenie. Zachowały się relikwie świętych: św. Jukundy, Gaudentego, Anzelma, Agapita, Maurycego, Fortunata, Marcjana, a w XXI w. dodano do nich m.in. relikwie św. Jana Pawła II.
